Antioxidanten

De bron der ouderdom: oxidatieve stress

Oxidatieve stress is te zien als je een appel open snijdt: er reageren zuurstofatomen met het vruchtvlees, het wordt bruin en het takelt (snel) af. Ook het menselijk lichaam staat onder constante druk van oxidatieve stress. Het is onlosmakelijk verbonden met het metabolisme van het menselijk lichaam. Als we dit gewoon laten doen, veroorzaakt het vroegtijdig steeds meer symptomen van ouderdom en aftakeling, zoals stijve spieren, een rimpelige huid en allerlei ouderdomskwalen. Het lijkt tevens de basis te zijn voor allerlei ernstige en dodelijke ziekten.

Hoe werkt oxidatieve stress?

Ons lichaam bestaat uit cellen. Deze cellen genereren energie waarmee we ons lichaam kunnen voortbewegen, en alles kunnen doen waaruit ons leven bestaat. Om deze energie te genereren, vinden er allerlei biochemische processen plaats in de cellen van ons lichaam. Deze processen produceren naast energie, ook de nodige afvalstoffen: vrije radicalen. Het lichaam heeft soms moeite om al deze vrije radicalen op te ruimen, wat ervoor zorgt dat ze gaan ophopen. Een teveel aan vrije radicalen is zeer schadelijk voor het organisme. Deze opgehoopte vrije radicalen veroorzaakt op een gegeven moment oxidatieve stress. Deze oxidatieve stress ligt ten grondslag aan chronische ontsteking in het lichaam, die op zijn beurt weer ten grondslag ligt aan allerlei (ourderdoms) kwalen – die bij velen al op vroege leeftijd kunnen intreden – en chronische ziekten.

Wie zijn nu die vrije radicalen, die al die problemen veroorzaken?

Een vrije radicaal is simpel gezegd een molecuul dat, door invloed van buitenaf, elektronen kwijtraakt uit zijn buitenste ring. Hierdoor ontstaat een oneven aantal elektronen, en krijgt het molecuul een positieve (of negatieve) lading. Het probeert uit alle macht elektronen terug te stelen van andere moleculen die het tegenkomt. Deze moleculen worden ook instabiel, worden zelf vrije radicaal, en roven op hun beurt weer elektronen van omliggende moleculen. Dit kan een kettingreactie veroorzaken, die de hele cel ontregelt. Deze reactie slaat van de beschadigde cel over naar andere cellen. Zo kan heel snel een groot aantal cellen ontregeld en ziek gemaakt worden. Dit proces heeft ook voordelen. Het immuunsysteem gebruikt dit proces om ongewenste indringers onschadelijk te maken. Ook is dit proces onmisbaar om lucht en voedsel om te zetten in chemische energie.

De oplossing: antioxidanten

Antioxidanten zijn stofjes die men door voeding en supplementen tot zich kan nemen. Zij komen vooral voor in voedingsmiddelen die kinderen zo vies en saai vinden, zoals broccoli, artisjok, zuurkool en zuur fruit (nee kinderen, helaas niet in zure matjes of zure bommen). Maar gelukkig wel in chocolade, maar dan wel de pure (>70%) variant. En in noten, maar dan wel de ongebrande variant.

Wat doet een antioxidant?

We weten nu dat vrije radicalen instabiel worden doordat ze elektronen missen, en dat ze deze dan wegkapen van andere moleculen, die op hun beurt ook vrije radicalen worden, en hetzelfde gaan doen. Dit levert een kettingreactie op en geeft op de lange duur veel schade aan het lichaam. Dit proces vindt continue plaats. En dit is waar antioxidanten een rol gaan spelen. Antioxidanten zijn namelijk stofjes die als het ware elektronen over hebben, om aan de vrije radicalen te doneren, zónder hierdoor zelf in vrije radicalen te veranderen! Dit maakt anti-oxidanten zeer bijzonder en heilzaam. Antioxidanten zijn natuurlijke stofjes die als doel hebben de vrije radicalen in de cellen van ons lichaam op te ruimen. De perfecte hulptroepen om ons lichaam te helpen in tijden dat het blootgesteld staat aan allerlei ongezonde middelen en omgevingen.

Verschillende antioxidanten hebben een verschillende werking

Er bestaan vele soorten vrije radicalen en ook vele soorten antioxidanten. Mensen denken vaak ten onrechte dat iedere antioxidant hetzelfde is, en dat alle vrije radicalen met één soort antioxidant onschadelijk gemaakt kunnen worden. Er zijn echter veel verschillende soorten antioxidanten die elk hun eigen werking en functie hebben. Ze zijn onder te verdelen in enzymatische en niet-enzymatische antioxidanten, in water oplosbare (hydrofiele) en vet oplosbare (lipide) antioxidanten en in kleine-moleculen antioxidanten en grote-moleculen antioxidanten. Sommige antioxidanten hebben nog extra functies, zoals repareren van beschadigde moleculen of de negatieve invloed van zware metalen beperken. Enkele voorbeelden van bekende antioxidanten zijn vitamine C, E, flavonoïden, caroteen en curcumine. Minder bekend zijn C60 en waterstof, maar deze beloven veel sterker te zijn dan de bekende antioxidanten. Het is dus belangrijk dat je voldoende van het volledige spectrum van antioxidanten binnenkrijgt.

Ook waterstof als antioxidant is zeer effectief

Waterstofrijk water is verrijkt met waterstofgas (H2). Deze waterstof in water werkt als een krachtige antioxidant. Ze helpt bij het neutraliseren van vrije zuurstof radicalen, welke bijdragen aan de ontwikkeling van ziekten, ontstekingen en veroudering. Water is essentieel voor het leven. Het wordt gevormd door de combinatie van zuurstof (een krachtige oxidator) en waterstof (een krachtig reductiemiddel). Uit tal van onderzoeken blijkt dat waterstofrijk water binnen één minuut in de darm wordt opgenomen, en de waterstofmoleculen zich binnen 10 minuten door het hele lichaam verspreiden.

Het werkt dus zeer effectief bij het verwijderen van vrije radicalen en het voorkomen van cellulaire schade. Elke slok waterstof water zal je lichaam vullen met ontelbare waterstofmoleculen. Het grote voordeel van waterstof als antioxidant, is de grootte van het waterstofmolecuul. In tegenstelling tot veel andere antioxidanten, kan waterstof gemakkelijk de lichaamscellen en mitochondriën binnendringen, en zo de moeilijkst bereikbare vrije radicalen onschadelijk maken. Als natuurlijke antioxidant wordt moleculaire waterstof daarom het meest effectief genoemd van alle bekende antioxidanten, voor het afvangen en neutraliseren van toxische vrije zuurstof radicalen.